Daisypath Anniversary tickersLilypie Third Birthday tickers

Lilypie Maternity tickers

Thursday, January 14, 2010

Kedatangan Yang Dinanti

Pada Ahad 15 Nov tahun lepas, aku buat ujian kehamilan di rumah. Aku seperti sudah agak result-nya...YES! Aku mengandung! Aku tenung dua (2) garis melintang warna pink yang jelas bertanda sambil tersengih sorang-sorang. Sebelum kahwin dulu, aku selalunya cukup gabra kalau lambat datang bulan, sebab menstrual aku memang teratur dan terkawal. Bermakna, kalau lambat mesti ada penyakit nak datang sebab ada sekali dulu waktu bersekolah menengah, tiga (3) bulan aku clear, tapi masuk bulan ke-empat (ke-4) sakit ya amat masa datang bulan!

Sekarang ni, bak kata orang Utara..."dok tak dok" dah masuk lima belas (15) minggu aku pregnant. Dan alhamdulillah juga walaupun 1st Trimester haritu aku kena morning sickness, tapi sekali-sekala sahaja yang teruknya. Nasib baik, kalau tak kesian plak kat suami aku tu kang ;) Tiga (3) bulan pertama lepas, aku punya selera makan agak berkurangan, walaupun kehendak tu sama saja macam waktu tak mengandung tapi aku dah tak dapat makan banyak. Nasi separuh pun kadang-kadang tak habis. Nasib baik juga aku tak ada keinginan pelik-pelik, mintak dijauhkanlah, nanti risau menyusahkan suami nak mencarinya je, hehe... ;D....("Sayang, carikan saya sup ekor badak air") uyekk!

Setiap pagi bila bangun tidur, suami mesti bertanya: "Baby, baby...baby apa khabar?" Dan mula-mula dulu aku jawab: "Khabar baik Sayang"...buat malu je tau, rupa-rupanya suami tanya pada baby dalam perut ni. Jadi sekarang aku jawab: "Baby sehat. Dia kem salam" ekekeke...Masa kali pertama scan perut pula, kemain kecut aku dibuatnya. Tapi as usual aku berlakon cool lah depan suami aku tu. Dia banyak kali tanya: "Cuak tak? Gementar tak?", tapi aku asyik deny je. Aku kata apa pula nak cuak, bukannya nak kena injection pun *punya lah berlagak*. Sedangkan macam la suami aku tu tak kenal aku...Aku ni first time nak naik Komuter pun bukan main gementar lagi, kalah nak buat audition Malaysian Idol, huhu *entah apa-apa kan?*

Masa scan tu tak dapat nak digambarkan perasaan aku ni. Gembira ada, tak percaya ada, nak menangis ada...ya lah, bercampur-baur tak tahu nak kata bila tengok satu kelibat nyawa yang lain ada dalam perut ni. Muka suami pun takyah cakap lah, SEMACAM kelu-nya, ekeke ;D Sambil terpaku menatap monitor, sekejap-sekejap terdengar suara suami aku: "Doktor yg besar tu kepala dia ke?", "Sayang! Dia bergerak-geraklah!", "Tengok jari-jari dia tu Sayang!", "Sayang! Tu, tu, anak kita". Sambil berkata-kata semua ini dia tak lepas-lepas pegang kaki aku yang tengah berbaring tu *sigh* Bahagia sungguh rasanya melihat senario ni, ekeke :">


Baby,

Mama dan Ayah sedang menanti kedatangan kamu dengan penuh debaran. Kami tak sabar-sabar nak berjumpa kamu. Tiap-tiap hari pun mimpikan kamu :) Jaga diri baik-baik dalam perut Mama ni ya? Mama janji akan minum susu Materna perisa coklat yang tak sedap tu sampai habis demi kamu. Mama janji akan makan semua ubat pahit-pahit yang doktor bagi tu demi kesihatan kamu, walaupun kadang-kadang lepas telan Mama rasa macam nak luah balik! Pahit tau!

Mama dengan Ayah dah bersedia dengan nama-nama yang baik sebagai doa untuk diberikan kepada kamu bila kamu lahir nanti. Doa Mama dan Ayah, agar kamu jadi orang yang bijak-pandai, orang yang berguna, orang yang baik, orang yang sedap dipandang mata dan orang yang akan sentiasa dipelihara oleh-Nya! Ayah pun sekarang tengah sibuk bersiap-sedia mencipta lagu untuk kamu, almaklumlah Ayah kamu baru je sambar gitar akustik sebiji minggu lepas, sampai Mama lalu depan Ayah pakai baju sexy pun Ayah tak perasan dah, ekekeke ;) Begitulah khusyuknya Ayah kamu mencipta lagu untuk kamu Baby ;*

Mama dengan Ayah berjanji yang kami akan cuba menjadi ibubapa yang sebaik mungkin untuk kamu kelak! Kami menunggu kamu!!!


With So Much Love,
Mama & Ayah